08.09.2008
جناب محترم غوث الدین میر صاحب:
سلام عرض ادب مرا پذیرا باشید.در ابتدا حلول ماه مبارک رمضان را برای شما تبریک و تهنیت گفته، آرزو دارم که طاعات و عبادات شما مورد قبولی حق تعالی قراگرفته و خدماتی را نیز که از سوی شما برای جامعه بشری مخصوصا افغانهای عزیز ما انجام میگیرد نیز بدون مزد و پاداش اخروی نباشد.حق تعالی شما را در پناه مرحمت خویش حفظ کند،باشد تا از وجود شریف شما بندگان خدا کسب فیض نمایند.
مدتها بود با شما تماس نداشتم از این رو در درجه اول بر آن شدم تا جویای احوال نیک شما گردم و همچنین عرض ادب و حرمت خویش به شما تقدیم کنم.
چندی پیش در سلسله اقدامات نیک شما،ایمیلهای با موضوع همکاری و کمک جهت ازادی غوث زلمی دریافت نمودم و باز هم اقدامات نیک شما را ستودم.
در کشوری که ما نیازمند اصلاحات هستیم و در هر عرصه باید شاهد شکوفایی علم و ادب و فرهنگ باشیم،با کمال تاسف میبینیم که برخی محافل که خواهان باقی ماندن افغانستان در جهالت و کهنه پرستی میباشند شرایط را برای قشر روشنفکر دشوار میکنند و از هر امکاناتی برای خانه نشین کردن،حبس و آزار و اذیت آنان استفاده میکنند.چنانکه در مورد نویسنده و روشنفکر شهیر ما جناب غوث زلمی پیش آمد.
اطمینان داشته باشیم که اگر در مقابل این اقدامات ما و شما و سایر اقشار دانشور و فرهیخته ایستادگی نکنیم،بار دیگر عزیزی دیگر را چنین باید قربانی ساده اندیشی برخی محافل نماییم.
برخی از ایمیلهای ارسالی شما را پرینت گرفته و برای برخی دوستان و محافل ارسال نمودم.در این زمینه نیز آماده هر نوع همکاری میباشیم و دستان پر مهرتان را به گرمی میفشاریم باشد تا مانیز قطره ای از این سیل خروشان برای کمک به فرهنگ و فرهنگییان کشور خود باشیم.
در این راستا امکاناتی نیز از جمله:یک رادیو محلی در ولایت هرات،یک مرکز ارایه کننده خدمات اینترنت و یک کانون فرهنگی نیز هست که فکر کنید از خود شما است و ما و شما را میتواند کمک کند تا صدای جامعه دانشمند و روشنفکر را چه در داخل و چه در خارج با هم هماهنگ سازد.
با اظهار سپاس
سیدغفور جلال